Δέκα χρόνια πριν, το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη του 2008, ο δεκαπεντάχρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος έπεσε νεκρός από τη σφαίρα του ειδικού φρουρού Επ. Κορκονέα. Από το ίδιο βράδυ και σχεδόν για έναν μήνα, τη χώρα συγκλονίστηκε από μια έκρηξη της νεολαίας, των εργαζομένων και ολόκληρου του λάου, με διαρκείς δυναμικές και μαζικές διαδηλώσεις, απεργίες και καταλήψεις, στέλνοντας ένα ηχηρότατο μήνυμα κατά του κρατικού αυταρχισμού και της αστυνομικής βίας.
Η οργή της νεολαίας του Δεκέμβρη, του 2008, ξεχείλισε από την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξη, εκφράζοντας την οξεία αγανάκτησή της απέναντι σε ένα μέλλον που θα την καταδίκαζε, όπως και έγινε, στην επισφάλεια, στην ανεργία και στην ανέχεια. Δέκα χρόνια πριν, η κοινωνική έκρηξη που προκάλεσε η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ήταν ο πρώτος μεγάλος κοινωνικός αγώνας, μετά το ξέσπασμα της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης και ο προπομπός των μεγάλων κοινωνικών συγκρούσεων που ακολούθησαν σχεδόν σε όλες τις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες.
Ειδικά η Ελλάδα, αποτέλεσε την «Ιφιγένεια» των «εταίρων» – δανειστών από τις Βρυξέλλες, με αποτέλεσμα να εφαρμοστούν οι πιο άγριες πολιτικές λιτότητας, με την «υπογραφή» του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και των άλλων μνημονιακών κομμάτων και, φυσικά, στη συνέχεια, του ΣΥΡΙΖΑ, η ηγεσία του οποίου, παρά τις αρχικές διακηρύξεις, εξαπάτησε εξόφθαλμα τον ελληνικό λαό και μετατράπηκε στον πιο θερμό υποστηρικτή και υπερασπιστή των μνημονιακών πολιτικών της άγριας λιτότητας και του διαρκούς, παράνομου και αντισυνταγματικού «κουρέματος» των εισοδημάτων του κόσμου της εργασίας και του βιοτικού επιπέδου.
Σήμερα, δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλ. Γρηγορόπουλου, η νεολαιίστικη έκρηξη του Δεκέμβρη του 2008, παραμένει ζωντανή και επίκαιρη όσο ποτέ.
Απέναντι στον διογκούμενο κρατικό και τον κυβερνητικό αυταρχισμό, που χρησιμοποιεί την αστυνομική βία για να χτυπήσει κάθε αγώνα, που θέλει να επιβάλλει το ξεπούλημα των λαϊκών κατοικιών με όπλο τα χημικά και τα γκλοπ των δυνάμεων καταστολής, που στήνει για μία ακόμα φορά κλίμα τρομοϋστερίας και καταπατά δημοκρατικές ελευθερίες και δικαιώματα.
Απέναντι στις μνημονιακές πολιτικές, που με συνέπεια υπηρετεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, προετοιμάζοντας νέα μέτρα λιτότητας απέναντι στα πιο φτωχά στρώματα της κοινωνίας.
Απέναντι στα σχέδια της κυβέρνησης να καταργήσει ακόμα και το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία, που κατακτήθηκε με αίμα και αγώνες.
Η νεολαία σήμερα πλήττεται και καταδικάζεται σε ένα μέλλον με μόνη προοπτική τη φτώχεια την ανεργία την επισφάλεια και τη μετανάστευση. Την ίδια στιγμή, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι καταδικάζονται στην φτώχεια και στην περιθωριοποίηση.
Δέκα χρόνια μετά τη δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, οι νέοι και οι νέες, ολόκληρος ο ελληνικός λαός καλούνται να συνεχίσουν τον αγώνα για την ανατροπή των κυρίαρχων πολιτικών, του κυβερνητικού κρατικού αυταρχισμού, της αστυνομικής βίας απέναντι στον λαό και τον τερματισμό των μνημονιακών πολιτικών που καταστρέφουν τον κοινωνικό ιστό.
Δέκα χρόνια μετά, ο Αλέξης Γρηγορόπουλος ζει μέσα στις καρδιές μας.
