Η Βίκυ Χασιώτη συνδυάζει τα μαθήματα της Γ’ Λυκείου και το πρωτάθλημα πόλο της Α1 γυναικών με το ΝΟΛ
Από τα θρανία και τα μαθήματα της Γ’ Λυκείου στις πισίνες της Α1 πόλο γυναικών. Είναι 17 ετών και φοιτά στην τελευταία τάξη του Λυκείου. Η Βίκυ Χασιώτη, (περί ης, ο λόγος), ξεκίνησε σε ηλικία μόλις 10 ετών το πόλο και επηρεασμένη από οικείες καταστάσεις εντάχθηκε στο τμήμα υδατοσφαίρισης γυναικών του ΝΟΛ το οποίο τότε είχε αναπτύξει τα πρώτα του τμήματα υποδομής. Με την πάροδο του χρόνου και παρά το νεαρό της ηλικίας της αποτέλεσε το νεότερο μέλος της ομάδας σε ηλικία μόλις 14 ετών!Εν συνεχεία αποκτώντας εμπειρίες και παίρνοντας μια γενικότερη «γεύση» του πρωταθλήματος της Α2, (έως πέρυσι) συνεχίζει να αποτελεί έως σήμερα – και στην Α1 – βασικό στέλεχος της λαρισινής ομάδας.
Πως όμως είναι η εμπειρία της Α1 για μια νεαρή αθλήτρια;
«Είναι η πρώτη χρονιά που ο ΝΟΛ αγωνίζεται στην Α1, οπότε αποτελεί πρωτόγνωρη εμπειρία για εμένα. Ομολογώ ότι αποτελεί μια πρόκληση καθώς ως άτομο δεν αφήνω ανεκμετάλλευτες ευκαιρίες και προσπαθώ να αναδεικνύομαι μέσα από αυτές. Βέβαια η κατηγορία στην οποία βρισκόμαστε έχει στο δυναμικό της ανταγωνιστικές και δύσκολες ομάδες από τις οποίες ορισμένες έχουν αθλήτριες με διακρίσεις. Ωστόσο αυτές οι δοκιμασίες δεν με φοβίζουν, γιατί θεωρώ ότι μόνο κερδισμένη μπορώ να είμαι από αυτή τη διαδικασία».
Όσο για το πως είδε μία αθλήτρια της ομάδας την εικόνα του ΝΟΛ στα παιχνίδια του πρώτου γύρου;
«Αρχικά στο πρώτο παιχνίδι με τη Γλυφάδα ξεκινήσαμε δυναμικά και μπορέσαμε να κοντράρουμε στα ίσα μια έμπειρη ομάδα ανεξαρτήτως από την ήττα που δεχθήκαμε. Στην πορεία φάνηκε ότι η παραμονή στην κατηγορία θα είναι δύσκολη και πως χρειάζεται να καταβάλλουμε υπερβολική προσπάθεια. Για αυτό μέσα από κάθε προπόνηση προσπαθούμε να βελτιώνουμε τα ατομικά και ομαδικά μας λάθη. Αυτό είχε ως συνέπεια να δείξουμε καλό αγωνιστικό «πρόσωπο» στον αγώνα κυπέλλου με τον Νηρέα Χαλανδρίου, ένα παιχνίδι που κρίθηκε στις λεπτομέρειες. Ωστόσο είμαστε αισιόδοξοι για την παραμονή μας στην Α1».
Στο ερώτημα εάνμπορεί η υδατοσφαίριση να γίνει σημείο αναφοράς του αθλητισμού στη Λάρισα; Και πως;
«Η πορεία που έχει μέχρι τώρα ο σύλλογος μας φανερώνει ότι το άθλημα της υδατοσφαίρισης έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς για την πόλη. Παρόλα αυτά οι Λαρισαίοι δεν έχουν πειστεί ακόμη ότι αξίζει η ενασχόληση με το άθλημα. Αν και η Πολιτεία με τη δημιουργία ενός δεύτερου κολυμβητηρίου έχει δείξει ότι πιστεύει στη Λάρισα εντούτοις οι ενέργειες προώθησης που έχουν γίνει δεν έχουν αποδώσει τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αυτό οφείλεται στην πεποίθηση ότι η περιφέρεια δεν μπορεί να στηρίξει μεγάλες διοργανώσεις και δη την πορεία μιας ομάδας στην πρώτη κατηγορία. Επομένως καλούμε τον κόσμο να αποτελέσει τον όγδοο παίκτη μας στις προσπάθειες μας και να είναι σίγουρος ότι θα φύγει ευχαριστημένος».
Όσο για τοποιο είναι το μυστικό για να παραμείνει και να καθιερωθεί ο ΝΟΛ στην Α1;
«Η σκληρή και συνεχής προπόνηση θεωρώ ότι είναι η χρυσή τομή για να παραμείνει η ομάδα μας στην πρώτη κατηγορία. Πιο συγκεκριμένα το οικογενειακό κλίμα που έχουμε χτίσει στην ομάδα από την αρχή της χρονιάς συμβάλλει στην εμπέδωση αισθήματος σιγουριάς στις τάξεις μας. Επίσης ο προπονητής μας πιστεύει σε κάθε μια μας προσωπικά κι εμείς δουλεύουμε ώστε να του το επιβεβαιώνουμε καθημερινά. Επιπρόσθετα οι αθλήτριες από το εξωτερικό οι οποίες ανήκουν στην ομάδα μας είναι έμπειρες και μεταδίδουν τις γνώσεις τους και σε εμάς που τώρα χτίζουμε εμπειρίες».
Όμως τί σχεδιάζει και τί ονειρεύεται για το μέλλον η Βίκυ Χασιώτη;
«Αρχικά στόχος μου είναι να εισαχθώ στη σχολή που θέλω μέσω των πανελλαδικών εξετάσεων και να συνεχίσω με την ίδια θέρμη που έχω για το άθλημα του πόλο. Επίσης ελπίζω όταν δεν θα έχω πια την ενέργεια να ασχολούμαι με το αγωνιστικό κομμάτι να στραφώ σε προπονητικό επίπεδο».
