«Η τακτική της Τουρκίας να ακυρώνει με αυθαίρετες ενέργειες την ιστορία, δεν βρίσκει καλύτερη αποτύπωση από τις πρόσφατες απειλές του προέδρου της, Ταγίπ Ερτογάν, για μετατροπή της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη, αυτού του συμβόλου της οικουμενικής ορθοδοξίας, σε μουσουλμανικό τέμενος. Μακάρι να ήταν προεκλογικές υπερβολές που στόχευαν στην εκμετάλλευση του θρησκευτικού φρονήματος και η απειλές να μη γίνουν πράξη». Τα παραπάνω τόνισε ο Εισηγητής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος στη Συνεδρίαση της Διεθνούς Γραμματείας, των Προέδρων και Εισηγητών των Επιτροπών της ΔΣΟ που πραγματοποιείται στη Λεμεσό της Κύπρου.
Γενοκτονία της μνήμης…
Ο Θεσσαλός πολιτικός, αφού εξέφρασε την χαρά του που η συνάντηση της ΔΣΟ λαμβάνει χώρα στην Κύπρο, είπε ότι η «ορθόδοξη πίστη στο λαό της Κύπρου ήταν τόσο στέρεα και τόσο βαθιά που δεν κατόρθωσαν να την ξεριζώσουν ούτε οι ποικίλοι δυτικοί σταυροφόροι ούτε οι εξ ανατολών μουσουλμάνοι κατακτητές».
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στη θέση της Εκκλησίας της Κύπρου που με τη «συνετή στάση της προσφέρει τα μάλα στην ενίσχυση της Ορθοδοξίας αλλά και στην ενότητα του Ορθόδοξου κόσμου, που εσχάτως δοκιμάζεται αναπάντεχα λόγω του ουκρανικού ζητήματος».
Στη συνέχεια καταδίκασε τη συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή του 38% του νησιού και επισήμανε ότι «στις κατεχόμενες περιοχές βρίσκεται σε εφαρμογή ένα διαρκές σχέδιο γενοκτονίας της μνήμης, με περισσότερες από 550 εκκλησίες, παρεκκλήσια και μοναστήρια να έχουν λεηλατηθεί, βανδαλιστεί, ακόμη και κατεδαφιστεί».
Επιστροφή των Σύριων χριστιανών στις εστίες τους
Υπογράμμισε δε ότι «η τακτική της εξαφάνισης της ιστορικής αλήθειας, της αλλοίωσης των δεδομένων, εφαρμόζεται και στη μεταπολεμική Συρία. Η παγίωση των τετελεσμένων, που προκλήθηκαν από την πορεία ενός αιματηρού εμφυλίου πολέμου, και η αλλαγή της πληθυσμιακής σύνθεσης. Αυτό το στόχο της Τουρκίας, όμως δε πρέπει να τον επιτρέψουμε να συμβεί. Η Συρία είναι ένα ανεξάρτητο κράτος, και εφόσον όλοι έχουν αποδεχθεί ότι ο κίνδυνος του Ισλαμικού Κράτους έχει εκλείψει, η χώρα, ολόκληρη χωρίς εξαιρέσεις, πρέπει να αποκτήσει και πάλι την ακεραιότητα και την κυριαρχία της».
Ο κ. Χαρακόπουλος αναρωτήθηκε για ποιο λόγο η διαδικασία επιστροφής των προσφύγων στις εστίες τους «γίνεται με απελπιστικά αργούς ρυθμούς. Σε πολλές περιοχές της Συρίας, ιδιαίτερα εκεί που έχουν τον πρώτο λόγο η Τουρκία αλλά, περιέργως, και οι δυτικές δυνάμεις, δεν δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για αυτήν την μαζική επιστροφή. Το ίδιο, μετά λύπης μας, βλέπουμε και στην Ευρώπη. Η τάση είναι οι πρόσφυγες να παραμένουν ακόμη και σε αντίξοες συνθήκες εντός ειδικών κέντρων, ή σε σπίτια λαμβάνοντας ένα παροδικό επίδομα, χωρίς εργασία και μέλλον. Πραγματικά αναρωτιόμαστε γιατί προτιμάται η παραμονή εντός των χωρών της ΕΕ με όποιο κόστος για τους ίδιους τους πρόσφυγες αλλά και την κοινωνική και πολιτική συνοχή εντός των κρατών μελών της Ένωσης».
