Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ξεκίνησε με φόρα για να εφαρμόσει και να βαθύνει ακόμα περισσότερο την επίθεση στα εργατικά ασφαλιστικά δικαιώματα. Πιστή στο δόγμα «νόμος και τάξη» επιχειρεί να χτυπήσει ξανά το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα παίρνοντας την σκυτάλη, αφού έχει βρει στρωμένο το έδαφος και την αντεργατική προίκα του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση της ΝΔ θέλει να τσακίσει τη συνδικαλιστική δράση, να βάλει τα σωματεία στο γύψο.
Θέλουν να ξεμπερδεύουν με όσα δικαιώματα κρατήθηκαν με σκληρούς αγώνες μέσα στην κρίση, να ολοκληρώσουν το καθεστώς εργασιακής ζούγκλας και πλήρους ελευθερίας των μεγαλοεργοδοτών να ξεζουμίζουν χωρίς κανένα εμπόδιο τους εργαζόμενους.
“Για περισσότερη δημοκρατία στο συνδικαλιστικό κίνημα” κατάργησε για χατίρι του ΣΕΒ ακόμα και την προσχηματική διάταξη για την αιτιολόγηση της απόλυσης, ανακοίνωσε την δημιουργία “ηλεκτρονικού μητρώου όσων είναι συνδικαλισμένοι” και “ηλεκτρονικών ψηφοφοριών για την λήψη απεργιακής απόφασης” για πλήρες φακέλωμα των συνδικαλισμένων εργαζομένων και της δράσης τους!
Στην ουσία, μας το λένε ευθέως «πώς μπροστά στα μέτρα και στην επίθεση που θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα, θέλουμε νάχουμε δεμένο το γάιδαρο μας», δηλαδή να αφοπλίσουν το οργανωμένο αγωνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα και να το πετάξουν στην άκρη.
Αυτό εξάλλου είναι βασικό εργαλείο και επιδίωξη, είτε της «βιώσιμης» ανάπτυξης που προπαγανδίζει η κυβέρνηση της ΝΔ, είτε της «δίκαιης» ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ.
Με ψευδεπίγραφα επιχειρήματα περί “δημοκρατίας”, πριν λίγες μέρες ψήφισαν νόμο που δίνει στους δημάρχους και τους περιφερειάρχες τη δυνατότητα να αποφασίζουν για σημαντικά ζητήματα ως μονάρχες, παρότι αποτελούν μία μικρή μειοψηφία στα συμβούλια τους. Η ίδια η κυβέρνηση αποφασίζει ενώ αποτελεί το 40% του 58% του εκλογικού σώματος.
Παίρνουν όλα τα αναγκαία μέτρα διαφύλαξης της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, χωρίς εμπόδια στην υλοποίηση της πολιτικής τους.
Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι θα τους περάσει. Τα συνδικάτα και καταστατικά έχουν και με αυτά λειτουργούν, με αυτά αποφασίζουν τη πάλη τους και τους αγώνες τους. Σε καμιά περίπτωση δεν λογοδοτούν στους εργοδότες και στη κυβέρνηση αλλά στα μέλη τους και τη κοινωνία.
Συναδέλφισσα, συνάδελφε
Κάνουμε το φόβο τους όπλο μας. Και αυτό είναι η οργάνωση μας στα σωματεία και ο σωστός προσανατολισμός μας, που αποτελεί και η μοναδική μας ελπίδα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας.
Απέναντι στην ένταση της επίθεσης και του αυταρχισμού δεν πρόκειται να μείνουμε απαθείς. Θα απαντήσουμε αποφασιστικά με αγωνιστικό τρόπο. Μέσα από μαζικές διαδικασίες στους χώρους δουλειάς παίρνουμε απόφαση απεργιακής απάντησης όποτε η κυβέρνηση τολμήσει να παρέμβει στη λειτουργία των συνδικάτων.
Καμιά ανοχή, καμιά αναμονή!
Δεν θυσιάζουμε τα δικαιώματα μας
στο βωμό των κερδών του κεφαλαίου!
Διεκδικούμε σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής!
