Η Κυβέρνηση μέσω του Υπουργείου Εργασίας ανακοίνωσε τα κριτήρια πρόσληψης επικουρικών εργαζομένων στις δομές Πρόνοιας χωρίς να προχωρήσει στην προκήρυξη των θέσεων που εκκρεμεί εδώ και ένα χρόνο.
Την ίδια ώρα εκατοντάδες επικουρικοί εργαζόμενοι που υπηρετούν σήμερα στις δομές Πρόνοιας (ένα μεγάλο μέρος εδώ και 4-5 χρόνια) βρίσκονται επί ξύλου κρεμάμενοι λόγω της επικείμενης λήξης των συμβάσεων τους στο τέλος του 2019 ενώ παράλληλα ένα μέρος από αυτούς είναι απλήρωτοι σχεδόν ένα 12μηνο.Μάλιστα, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας αρνείται την παράταση των συμβάσεων των εργαζομένων και δεν δεσμεύεται για την έκδοση της προκήρυξης για μόνιμες θέσεις.
Οι περί τους 300 εν ενεργεία επικουρικοί εργαζόμενοι στα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας πανελλαδικά, εργάζονται με συνεχείς ανανεώσεις των συμβάσεών τους, καλύπτοντας όλο αυτό το διάστημα όχι έκτακτες, αλλά πάγιες και διαρκείς ανάγκες, λόγω της σοβαρής έλλειψης μόνιμου προσωπικού. Η συντριπτική πλειοψηφία των επικουρικών εργαζομένων έχουν ξεπεράσει τους 24 μήνες εργασίας, και πολλοί από αυτούς φτάνουν ή ήδη έχουν υπερβεί τα 5 έτη συνεχόμενης εργασίας.
Όλα αυτά τα χρόνια προσφέρουν αδιάλειπτα την εργασία τους φροντίζοντας για την ασφάλεια και την προάσπιση της υγείας «κοινωνικά ευαίσθητων ομάδων», όπως παιδιά με ψυχοκινητικά προβλήματα, καθώς και εγκαταλειμμένα, άτομα με βαριές νοητικές αναπηρίες, ανοϊκοί ασθενείς, τετρα- και παραπληγικοί, άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τους εργαζομένους στις δομές πρόνοιας ως «οικογένειά τους», δεδομένου η πλειονότητα των περιθαλπομένων διαμένει στα Κέντρα αυτά σχεδόν εφ’ όρου ζωής.Η παραμονή του επικουρικού προσωπικού στις θέσεις και ειδικότητες στις οποίες εργάζεται, επιβάλλεται τόσο από τη ανάγκη απρόσκοπτης λειτουργίας των Κέντρων Πρόνοιας και παραπέρα ανάπτυξης του έργου τους λόγω των ολοένα αυξανόμενων αναγκών των συνανθρώπων μας, όσο και από την ανάγκη τερματισμού της εργασιακής τους ομηρείας.
Η Ε.Γ. του ν.τ. Α.Δ.Ε.Δ.Υ. ν.Λάρισας στηρίζει τα αιτήματα των Επικουρικών Εργαζομένων των Κέντρων Κοινωνικής Πρόνοιας όλης της χώρας.
- Διασφάλιση και σταθεροποίηση της εργασιακής τους σχέσης στους Φορείς Κοινωνικής Πρόνοιας, με τη μονιμοποίησή τους μετά από όλα αυτά τα χρόνια.
- Κατοχύρωση των εργασιακών τους δικαιωμάτων και ισότιμη μεταχείριση τους με το μόνιμο προσωπικό.
